ADA DISODIO GATZA Cas:41689-31-0 N- (2- Amino- 2- oxoetil)- N- (karboximetil) glizinadisodio-gatza Hauts kristalino zuria % 98
Katalogo zenbakia | XD90092 |
produktuaren izena | ADA DISODIOKO GATZA |
CAS | 41689-31-0 |
Formula molekularra | H2NCOCH2N(CH2CO2Na)2 |
Pisu Molekularra | 234.12 |
Biltegiratze xehetasunak | Giroa |
Tarifa Kode Harmonizatua | 292419009 |
Produktuaren zehaztapena
Itxura | Hauts kristalino zuria |
Assay | > %98,0 |
Biltegiratze Tenperatura | Denda RTn |
Buffera pH aldaketei aurre egin diezaiekeen soluzioa da, azido edo alkali eta ura gehitzen direnean.pH buffer sistemak paper garrantzitsua betetzen du organismoen pH balio normala eta ingurune fisiologiko normala mantentzeko.Zelula gehienek pH tarte oso estuan bakarrik funtziona dezakete.Buffer-sistema bat izan behar du metabolismoan gertatzen diren pH aldaketei aurre egiteko.Organismoan hiru pH-tapoi-sistema nagusi daude, proteina eta bikarbonato-sistemak dira.Buffer-sistema bakoitzaren zenbatekoa Hainbat zelula eta organo motatan desberdina da.
HA azido ahulak eta bere NaA gatzak osatutako soluzioaren tampone-efektua azidoan A- alkali kopuru nahikoa egoteari zor zaio disoluzioan.Disoluzio honi azido sendo kopuru jakin bat gehitzen zaionean, H ioiak A- ioiek kontsumitzen dituzte funtsean:
Hori dela eta, disoluzioaren pH balioa ia ez da aldatzen;base sendo kopuru jakin bat gehitzean, disoluzioko HA azido ahulak OH- ioiak kontsumitzen ditu eta pH-aren aldaketa oztopatzen du.
Gehitu azido edo base indartsu kopuru txiki bat buffer-soluzioari, disoluzioaren pH balioa ez da asko aldatuko, baina azido edo alkali-kopurua gehitzen bada, buffer-soluzioak buffer-efektua galduko du.Horrek erakusten du bere buffer-ahalmenak muga jakin bat duela.
Buffer-disoluzio baten ahalmena buffer-disoluzioa osatzen duten osagaien kontzentrazioarekin lotuta dago.0,1mol·L-1HAc eta 0,1mol·L-1NaAc-z osatutako tampon-disoluzioak 0,01mol·L-1HAc eta 0,01mol·L-1NaAc-ren tampone-disoluzioak baino ahalmen handiagoa du.Hau kalkulu bidez baieztatu daiteke.Hala ere, tampon-disoluzioaren osagaien kontzentrazioa ez da handiegia izan behar, bestela, ioien arteko elkarrekintza ezin da alde batera utzi.